خواهرم خواست و درخواست کرد که تماشاش کنم باهاش. من بهانەهایی دادم و پرهیزیدم، ولی در نهایت نشستن و با هم تماشاش کردیم. اصلاً اینو انتظار نداشتم، که واقعاً قصۀش را دوست داشته باشم، ولی ببین چی اتفاق افتاد.

آره، شکارچیان شیطانی کیپاپ را دیدم، و حتی من که اصلاً طرفدار کیپاپ نیستم، این فیلم وارد دلم شد.

فیلم کودکانەای هست ولی این خرابش نکرد واسۀم. فیلمی در مورد جنگ برعکس دیوهاست، ولی خندەداره. فکر کنم لازمه مگر بخواهیم تاریک و افسروننده باشه. قصۀش واقعاً ژرفه و نمادگرایےاش عمیقه. پادشاه شیطانی توی فیلم شبیه دهان موت هست، دقیقاً شبیه اونکه در تصاویر سنتی هست جز اینکه توی فیلم اسمش قیما هست وز جنس آتش بنفش است. خیلی ترسناکه. موسیقےٰش خیلی باحاله مخصوصاً اونکه اسمش your idol هست یا بتِ تو چون اونآهنگ نفرت شیطان‌ها را آشکار مےکنه.

کاراکترهای اصلی باید یاد بگیرن نحوه بردۀ شرم خود نباشن بلکه اعطرافش کنن بطور فروتن خادم نیکی باشن و اینطور واقعاً آزاد باشن. در ازل، اونا اشتباه فکر کردند که تا بتونن موفقاً برعکس شیطانان بجنگن، باید اول ضعف و ترس خود را پنهون کنن. فکر کردند که اگر ضعف خود دیدنی باشه، اون حصار که ساختند بخاطر پناه دنیا هم ضعیف مےشه. یاد گرفتند که این اشتباهه.

هم لازم بود یاد بگیرن نحوه آهنگی بخوانن که واقعاً تشویق مےده. چون اشتباه کردند و آهنگی ساختند، تنها از نفرت برای دیوها. متأسفانه نفرت برای دیوها هنوز توجه همگان را هدایت مےده به دیوها، و هیچ قدرت نداره تا دل‌ها را روشن کنه یا اتحاد کنه. اگر نفرت تونست کسی پیروز کنه علیه دیوها، دیوها خودشون و یکدیگر را مےکشتند در ابتدای دنیا.

این توضیح حتی شروع نمےشه اصلا پوستِ قصۀش را بخراشه. من هنوز طرفدار کیپاپ نیستم.